اثر لسیتین سویا بر شاخص‌‌های رشد، ترکیب شیمیایی، فعالیت آنزیم‌‌های گوارشی و ریخت‌‌سنجی روده ماهی آزاد خزر (Salmo trutta caspius)

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر لسیتین سویا بر شاخص‌‌های رشد، ترکیب لاشه، فعالیت آنزیم‌‌های گوارشی و ریخت‌‌سنجی ‌‌روده پیش مولدین ماهی آزاد دریای خزر انجام شد. برای این منظور تعداد 90 عدد ماهی آزاد (10±350گرم) بصورت تصادفی در سه تیمار (هر کدام با 3 تکرار) تقسیم شدند. ماهیان گروه اول (شاهد) با غذای پایه مرکز، گروه دوم غذای پایه به همراه 12% روغن سویا، گروه سوم غذای پایه بعلاوه 6% روغن سویا و 6% لسیتین به مدت 90 روز تغذیه شدند. شاخص افزایش وزن بیانگر برتری آماری تیمار 3 نسبت به تیمارهای شاهد و 2 بود. همچنین شاخص ضریب تبدیل غذایی (FCR) در تیمار 3 فقط با تیمار شاهد اختلاف معنی‌‌داری داشت (05/0≥p). رطوبت لاشه ماهیان تیمارهای 2 و 3 با شاهد دارای اختلاف معنی‌‌داری بود (05/0≥p)، ولی در محتوای پروتئین و چربی بین تیمارها اختلاف معنی‌‌داری نداشت (05/0<p). همچنین اختلاف معنی‌‌دار بین تیمارهای 2 و 3 از لحاظ میزان انرژی خام وجود داشت (05/0≥p). فعالیت آنزیم‌‌‌‌های گوارشی (پروتئاز، لیپاز و آمیلاز) ماهیان تیمار 3 با تیمارهای دیگر اختلاف معنی‌‌داری داشت (05/0≥p). همچنین، ضخامت اپیتلیوم و عضله خارجی روده در تیمارهای 2 و 3 بطور معنی داری نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (05/0≥p). نتیجه آنکه، افزودن 6% لسیتین سویا به جیره غذایی ماهی آزاد موجب بهبود رشد و برخی فراسنجه‌‌های فیزیولوژیک گردید.